Rozdział 16

***

Dziś impreza urodzinowa Jessici.

Po 10 ruszyłam w stronę centrum handlowego, gdzie miałam się spotkać z Shakirą.

Po 3 godzinach wreszcie wybrałam kreacje na wieczór, była to krótka jasno niebieska sukienka.

Wróciłam do domu gdzie zastałam Pepa.

-Hej jak tam na treningu?

-Dobrze a ty gdzie byłaś?

-Na zakupach. Dobra ja lecę pa.

-Pa.

Weszłam do pokoju, rzuciłam się na łóżko i zasnęłam.

Po 16 wstałam i wyszłam z domu do Shakiry.

Po godzinie byłyśmy już gotowe i ruszyliśmy do klubu.

W środku byli już wszyscy brakowało tylko Marca i Jessici.

Dom Jessici.

-Jes pośpiesz się spóźnimy się!

-Już idę. A tak w ogóle to gdzie jedziemy?

-Dowiesz się na miejscu. Chodź.

Jechaliśmy chwile, Marc zaparkował na parkingu i razem weszliśmy do środka.

Moim oczom ukazali się piłkarze ze swoimi partnerkami, jak mnie zobaczyli zaczęli śpiewać 100 lat a ja popłakałam się ze szczęścia.

Piłkarze ustawili się w rządku i po kolei zaczęli podchodzić do mnie i składać mi życzenia.

Po godzinie impreza rozkręciła się na dobre.

Tańczyłam z każdym piłkarzem, teraz wirowałam z Pique, który okazał się świetnym tancerzem.

-Odbijany- usłyszałam nad swoją głową

I już tańczyłam wtulona w Marca.

Ciesze się, że go poznałam, przy nim czuje się bezpiecznie.

-Dziękuje.

-Za co?

-Za to, że jesteś. Kocham Cię.

-Ja ciebie też.

***

Natalia

Wieczór przebiega świetnie, impreza się udała.

Cały wieczór przetańczyłam z Leo.

Ruszyłam w stronę baru i po chwili sączyłam drinka.

Niespodziewanie ktoś złapał mnie za rękę i pociągnął do wyjścia.

Nim się spostrzegłam byłam przyparta do muru.

-Nie poznajesz mnie ślicznotko?

-Lukas?

-Tak.

-Czego chcesz?- zapytałam rozglądając się.

-Dawno się nie widzieliśmy postanowiłem Cię odwiedzić.

-Zostaw mnie.

Chciałam zacząć krzyczeć jednak on zakrył ręką moją buzię.

-Zamknij się albo pożałujesz.

-Czego ode mnie chcesz?

-Stęskniłem się, przeczytałem w gazecie, że umawiasz się z tym durnym piłkarzyną.

-On nie jest durny.

Lucas zaczął mnie zachłannie całować i rozbierać, próbowałam krzyczeć, wyrywać się, ale on był silniejszy.

Z każdą chwilą zaczęłam bać się o siebie, nie mogłam nic zrobić.

-Zostaw ją! -usłyszałam a po chwili Lucas leżał na ziemi.

-Jeszcze się policzymy- syknął i uciekł.

A ja cała roztrzęsiona skuliłam się i opadłam na ziemię.

Poczułam czyjąś bluzę na barkach, podniosłam wzrok i ujrzałam Cesca Fabregasa.

-Chodź- powiedział i podał mi dłoń, po chwili już stałam i patrzyłam w jego oczy. Nie wiem co nami kierowało zbliżyliśmy się do siebie i pocałowaliśmy.

-Co tu się dzieje?!- usłyszeliśmy z daleka i w mgnieniu oka odskoczyliśmy od siebie.

-Leo to nie tak jak myślisz- próbowałam się wytłumaczyć, ale on mi przerwał.

-Zamknij się, nie mogę uwierzyć, że to zrobiłaś!

Nienawidzę Cię, nie chce was znać z nami koniec!- krzyknął i szybkim krokiem ruszył w stronę auta.

Znowu zaczęłam płakać a Cesc przytulił mnie.

-Proszę Cię nie płacz, przepraszam, że to zrobiłem nie wiem co mnie poniosło nie powinienem.

-Nie to też moja wina.

-Zapomnijmy o tym ok?

-Jasne.

-A teraz chodź odwiozę Cię do domu.

-Ok.

Całą drogę przejechaliśmy w ciszy.

Wpatrywałam się za krajobraz za oknem a po moich policzkach spływały łzy.

Co mam teraz zrobić? Kocham go i nie chcę go stracić.

Cesc zatrzymał auto, pożegnałam się z nim i ruszyłam do domu.

Bez słowa weszłam do domu i ruszyłam do pokoju.

Od razu opadłam na łóżko i zaczęłam płakać.

Usłyszałam pukanie do drzwi.

-Prosze.

-Natalia co się stało?- spytała mama siadając koło mnie.

Opowiedziałam jej wszystko o Lucasie, pocałunku i Leo.

-Mamo co ja mam zrobić?

-Nie wiem, ale wiem jedno kochasz go?

-Tak.

-To walcz o niego. A teraz spróbuj zasnąć.

-Dobrze pa.

-Pa.

Po rozmowie z mamą długo nie mogłam się pozbierać wreszcie po 3 moje powieki zamknęły się.

***

Tego dnia życie 2 osób zmieniło się o 180 %.

Te parę sekund zaważyło na ich losie.

Oboje stracili tego dnia osobę, którą bardzo kochali.

Czy uda im się to jeszcze uratować?

***

Zapraszam do czytania i komentowania :D