Rozdział 12

***

Rano szybko wstaliśmy i pojechaliśmy na lotnisko.

-Pa ciociu, dziękuje, że mogłam zostać.

-Nie ma za co dla ciebie wszystko, a teraz życzę wam miłej podróży.

***

Na miejscu byliśmy po 15, nikt nie wiedział, że przyjedziemy.

Udaliśmy się do taksówki i po 15 minutach byliśmy na miejscu.

Zapukałam do drzwi po chwili otworzył mi dziadek.

-Natalia! Co ty tutaj robisz?- krzyknął zdziwiony.

-Przyjechaliśmy was odwiedzić.

-A kim są ci panowie?

-To jest Leo a to Gerard- przedstawiłam ich. Weszliśmy do domu w kuchni urzędowałam babcia.

-Hej.

Odwróciła się do mnie i o mało co nie zemdlała.

-Co ty tutaj robisz?

-Przyjechaliśmy was odwiedzić.

-Przyjechaliśmy?

-Tak, Leo, Gerard chodźcie tu- zawołałam.

-Co się stało?- spytał wyższy.

-Nic, poznajcie moją babcie.

-Dzień dobry- odpowiedzieli chórem.

W salonie opowiedziałam dziadkom całą historię.

-Cieszę się, że jesteś szczęśliwa- powiedział dziadek.

-Na ile zostajecie?

-Jutro wyjeżdżamy. A teraz chce jeszcze odwiedzić Martę.

-Ok.

-Dobra chłopaki zbieramy się.

Droga do domu Marty minęła szybko.

-Dobra wy się schowajcie, ja z nią porozmawiam i dam wam znać kiedy macie wyjść.

-Ok.

-Cześć Marta- powiedziałam, gdy otworzyła drzwi.

-Natalia?

-No.

-Co ty tutaj robisz?

-Przyjechałam tylko na chwile. Jutro wyjeżdżam.

-Ok wchodź.

-Czekaj, kibicujesz jeszcze Barcy?

-No pewnie, a co?

-Mam dla ciebie niespodziankę.

-Jaką?

-Chłopaki chodźcie tu.

Zza krzaków wyszli chłopaki.

-Natalia, co oni tutaj robią?- krzyknęła Marta.

-Cicho, wejdźmy do środka wszystko Ci opowiem.

-Ok chodźcie do mnie.

Weszliśmy do pokoju a Gerard od razu zaczął biegać po pomieszczeniu.

-Nie no tu jest jeszcze więcej rzeczy z Barcy niż u Natalii-stwierdził Messi.

-No- zawtórował mu Pique.

-Ej Gerard czy ja naprawdę tak wyglądam?- spytał Leo pokazując na plakat.

-Nie, ty wyglądasz gorzej- odparł poważnie Gerard.

-Ej!- krzyknął oburzony Argentyńczyk.

No i się zaczęło chłopaki gonili się po całym pokoju.

-Natalia ratuj- wrzeszczał Pique.

-Dobra koniec bo coś zepsujecie.

Przepraszam za nich- tu zwróciłam się do Marty.

-Spoko dla mnie to zaszczyt- powiedziała nadal w szoku.

Chłopaki podpisali jeszcze parę rzeczy i wróciliśmy do domu.

***

Rano wstaliśmy szybko i po 10 byliśmy już w samolocie do Hiszpanii.

W Barcelonie jak zawsze świeciło słońce.

-Dobra to jedziemy do mnie- powiedział Pique.

-Ok.

Po pół godzinie byliśmy już przed domem Gerarda.

Otworzyła man Shakira z Milankiem na rękach.

-Natalia, jak dobrze, że wróciłaś- powiedziała jak tylko tworzyła nam drzwi.

-Też się ciesze.

-Kiedy zamierzasz powiedzieć mamie i Pepowi?

-Nie wiem, jeszcze nie teraz.

-Dobrze.

***

Wieczorem wróciłam z Leo do domu.

-Leo to wszystko nie ma sensu.

-Co nie ma sensu?

-No my ja mam 17 lat a ty będziesz miał 22 jak ludzie będą na nas patrzeć, to zniszczy ci reputacje, rozstańmy się-powiedziałam i poczułam, że do moich oczu napływają łzy.

-Natalia, przestań tak mówić to jakieś bzdury, nie ważne co będą mówić ja cię nigdy nie zostawię rozumiesz?

-Dziękuje.

-A teraz chodź spać późno jest .

-Ok.

***

Następnego dnia Leo poszedł na trening a ja zostałam w domu.

Usłyszałam dzwonek do drzwi,zdziwiłam się bo nikogo się nie spodziewałam.

-Jessica? Tak bardzo tęskniłam- powiedziałam i rzuciłam się

przyjaciółce na szyje.

-Ja też.

-Dobra mów co tam w Barcelonie się zmieniło, po moim wyjeździe.

-W sumie to nic, dalej spotykam się z Marciem, kochamy się.

-Bardzo się ciesze. Masz na coś ochotę?

-Pewnie, a co masz?

-Lody chcesz?

-No.

Zjedliśmy całe opakowanie, w sumie to Jessica zjadła.

Zdziwiło mnie to no, ale nic nie mówiłam.

-Ał- powiedziała Jessica.

-Co się stało?

-Nie wiem, coś mnie w brzuchu zabolało.

-Dobra nie chciałam tego mówić, ale czy ty zawsze tyle jesz?

-No nie w sumie dopiero ostatni zaczęłam tak jeść.

-Nie chce tego mówić, ale czy ty przypadkiem nie jesteś w ciąży?

-Nie to nie możliwe- powiedziała i zbladła.

-Chodź idziemy kupić test.

Po 20 minutach byliśmy już z powrotem w domu.

-Nie bój się idź ja zaczekam.

Po paru minutach Jessica nie wychodziła.

-Jessica i co?

I znowu nic. Postanowiłam, że wejdę do środka.

-Jessica co się stało?

-Patrz- pokazała mi test, pozytywny- I co ja teraz zrobię?

-Przestań będziesz świetną mamą.

-No, ale co jeśli Marc mnie zostawi, co ja zrobię?

-Przestań na pewno Cię nie zostawi.

Przytuliłam ją i odprowadziłam do domu.

-A teraz pamiętaj wszystko będzie dobrze nie martw się.

-Dzięki.

Po południu Leo wrócił do domu. Postanowiłam mu wszystko opowiedzieć.

-Leo Jessica jest w ciąży.

-C ? Z Marciem?

-Tak. Ale boi mu się powiedzieć bo boi się, że ją zostawi.

-Marc taki nie jest on kocha ją nad życie.

-Mam nadzieje.

Jessica

Postanowiłam powiedzieć Marcowi o ciąży, wiec zaprosiłam go do siebie.

O 18 przyjechał.

-Coś się stało?- zapytał.

-Musze Ci coś powiedzieć.

-Mów.

-Marc nie ważne co zrobisz wiedz, że i tak będę cię kochać.

Jestem w ciąży.

-Co?!- krzyknął zdziwiony.

-Tak będziesz ojcem.

-Super! Tak bardzo się ciesze.

-Naprawdę? Tak bardzo bałam się,że mnie zostawisz- powiedziała i odetchnęła z ulgą.

-Ciebie? Nigdy.

Przytuliłam się do niego i zasnęłam w jego objęciach.

***

No i mamy 12 dzisiaj skończyłam pisać całe opowiadanie będzie 19 rozdziałów i epilog :) zostawiam was z tym, liczę na komentarze.
Zapraszam też tu :
http://milosc-i-fcb.blogspot.com/

http://moje-zycie-w-barcelonie.blogspot.com/




Hiszpania w Finale Pucharu Konfederacji! 
Jupi!