Prolog

***

Wróciłam po szkole do domu. W kuchni siedziała mama, wyraz jej twarzy nie wróżył nic dobrego.

-Tata nie żyje- powiedziała.
-Jak to się stało! Przecież lekarze mówili, że jest lepiej- powiedziałam a do moich oczu zaczęły napływać łzy.
-Nie wiem, przed chwilą dzwonili ze szpitala.

Nie mogłam w to uwierzyć, już 3 lata tata zmagał się z rakiem, wszystko było w porządku, a tu dowiaduje się czegoś takiego. On był moim oparciem, kochałam go, to z nim od dziecka oglądałam mecze FC Barcelony, to z nim kopałam w piłkę, a teraz to wszystko odeszło.

Wstałam od stołu i pobiegłam do pokoju, rzuciłam się na łóżko i zasnęłam.

Rano obudziłam się z bólem głowy i opuchniętym i oczami.

Ubrałam się i zeszłam na dół, w kuchni zobaczyłam talerz kanapek i karteczkę:
Nie chciałam Cie budzić zostań w domu. Jestem w pracy, wrócę po południu, zjedz śniadanie kocham cie

Mama

***

Zjadłam kanapki i wyszłam na miasto, wróciłam po południu.

Później przygotowywałyśmy z mamą wszystko na pogrzeb, który miał odbyć się za kilka dni.

Wieczorem przyszła do mnie moja przyjaciółka Marta. 
Całą noc spędziłyśmy na rozmowach, chociaż na chwilę mogła przestać myśleć o tym wszystkim.

***

Wróciłyśmy z mamą do domu po pogrzebie, poszłam do siebie, posprzątałam, założyłam słuchawki na uszy i zaczęłam wspominać moje lata spędzone z tatą. Ze wspomnień wyrwał mnie głos mojej mamy dobiegający z dołu.

Zdjęłam słuchawki i pobiegłam na parter.

-Siadaj, musimy pogadać- powiedziała i ruchem ręki wskazała mi krzesło.

-Co się stało?- zapytałam zdziwiona.   

***

No i tak właśnie zaczynam moje pierwsze opowiadanie piszcie co sądzicie :)